ABRAVANNUS

ABRAVANNUS

in Ptolemaeo promontorii nomen est in Britanniae Novantibus; voce conflatâ ex duabus, ut recte docer Camdenus, nempe Aber et Runan; itaque Abravannus est ostium amnis Ruan, vel Rian, qui ibi loci exit in mare: Abar enim, unde Gallis Haure vernacula vox, est ostium fluminis. Neque hoc solum, sed et amnium confluentes apud Britannos eâdem voce appellantur. Id nos docet Cambrensis scriptor, qui flotuit ante annos prope quingentos, Silvester Gyraldus. Illius verba sie se habent, ltiner arii Cambriael. 2. c. 1. Aber linguâ Britannicâ dicitur locus omnis, ubi stuvius in fluvium cadit: et in descripitone Cambriae l. 5. Aber Brittamice dictur locus omnis, ubi aqua in aquam cadit.